Dört C Puanlama Sisteminin Yükselişi: Elmas Alımında Devrim

20. yüzyılın ortalarına kadar elmas satın almak oldukça kafa karıştırıcıydı. "AA" ve "AAA" gibi satıcıların kullandığı derecelendirme terimleri, sıradan tüketiciler için hiçbir anlam ifade etmiyordu. Daha da kötüsü, bu terimlerin tanımları bile satıcıdan satıcıya değişiyordu. Uzman tüccarlar da pek iyi durumda değildi. Örneğin, aylar boyunca "AAA" berraklık sınıfı elmas siparişleri için bekleyebilirlerdi. Sipariş geldiğinde, taşların en iyi ihtimalle "AA" sınıfında olduğunu görebilirlerdi. Siparişi kabul edip müşterilerine daha düşük sınıf taşlar sunabilirler ya da taşları iade edebilirlerdi. Elbette, bu da aylar süren bekleyiş ve olası anlaşmazlıklar anlamına geliyordu. Bu durum kimseye fayda sağlamıyordu. Bu durumu gidermek için çeşitli derecelendirme sistemleri tanıtıldı. Ancak her yeni sistem, yeni bir terim ve tanım kümesiyle geldi. Dolayısıyla sadece daha fazla kafa karışıklığı yarattılar. 1953 yılında, Amerikan Gemoloji Enstitüsü (GIA), bugün neredeyse evrensel olarak kabul gören elmas derecelendirme sistemini başarıyla tanıttı. Sistemleri, karat, renk, kesim ve berraklık olmak üzere dört C'ye dayanmaktadır. Bu standartlar, satıcıların elması görmeden görünümü hakkında iyi bir fikir sahibi olmalarını sağladı. Tüketiciler de...